دوشنبه 05 آذر 1403
EN

خبرگزاری

رهنمودهای آیت‌الله سیستانی به زائران اربعین حسینی(ع)

3172
2

رهنمودهای آیت‌الله سیستانی به زائران اربعین حسینی(ع)

این مرجع تقلید بر ضرورت اهتمام به مراعات تعالیم دین حنیف اسلام در خصوص نماز، حجاب، اصلاح، عفو، حلم و بردباری، ادب، محرمات مسیر و مفاهیم ارزشی تاكید كرد.



به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان حج و زیارت؛ گروهی از شیعیان در استفتائی خواستار رهنمودهی آیت الله سیستانی برای تشرف به زیارت اربعین سید الشهدا شدند. 
این مرجع تقلید بر ضرورت اهتمام به مراعات تعالیم دین حنیف اسلام در خصوص نماز، حجاب، اصلاح، عفو، حلم و بردباری، ادب، محرمات مسیر و مفاهیم ارزشی تاكید كرد.

متن استفتا و پاسخ آیت الله سیستانی به این استفتا در زیر می آید:

ما كه همزمان با اربعین سیدالشهداء (علیه ‌السلام) رهسپار كربلا هستیم، برای بهره افزون‌تر و پاداش بیشتر و آگاهی بدانچه از آن غفلت می‌‌ورزیم، نیاز به رهنمودهای پدرانه حضرت عالی داریم. انتظار می‌‌رود كه این راهنمایی‌‌ها همه اقشار جامعه را فرا گیرد.



پاسخ:


بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالمین والصلاة والسلام علی سیدنا محمد وآله الطاهرین


شایسته است مؤمنانی كه خداوند توفیق شركت در این زیارت شریف را به ایشان عنایت فرموده، توجه نمایند كه خدای تبارك و تعالی از میان بندگان خویش، پیامبران و اوصیایی را برگزیده تا پیشوا و حجّت مردمان باشند و مردم از رهگذر تعالیم ایشان هدایت یابند و از اعمالشان تبعیت كنند. خداوند مؤمنان را از آن رو به زیارت مشاهد متبركه ایشان تشویق نموده است كه یادشان جادوانه بماند و جایگاهشان اعتلا یابد، و چون آن بزرگواران نمونه اعلای بندگی خدای سبحان و جهاد در راه او و فداكاری برای دین استوارش بوده‌اند، این امر سبب به یاد آوردن خدای متعال و آموزه‌ها و احكام او برای مردم باشد.


بنابراین، از لوازم این زیارت آن است كه زائر علاوه بر یادآوری جان‌ فشانی‌‌های امام حسین (علیه‌‌ السلام) در راه خداوند متعال، تعالیم دین حنیف از جمله نماز، حجاب، اصلاح، گذشت، بردباری و ادب و قوانین آمدوشد و دیگر مفاهیم پسندیده را رعایت نماید تا زیارتش گامی در مسیر تربیت نفس برای پذیرش این امور و تثبیت آثار آن تا زیارت‌های بعدی باشد. چنین است كه شركت در این مراسم به منزله حضور در مجالس تعلیم و تربیت امام (علیه ‌السلام‌) خواهد شد.


عمل به دستورات اهل بیت علیهم السلام ملاك همراهی با آنها است


گو این كه ما محضر اهل ‌بیت (علیهم‌ السلام) را درك نكرده ایم تا آموزه‌های ایشان را از حضور خودشان فرا بگیریم و به دست آن بزرگواران تربیت شویم، ولی خداوند متعال تعالیم و رفتار آن‌ها را برایمان حفظ كرده و ما را به زیارت آستان ایشان ترغیب فرموده، تا آنان نمونه‌هایی ممتاز برای ما شوند، و همان گونه كه معاصران ایشان را كه با آن بزرگواران زیسته‌اند، به محك امتحان كشیده، خواسته است تا میزان صداقت ما را در آرزوی زیستن در كنار آنان و پاسخگویی به آموزه‌ها و اندرزهایشان بیازماید. پس باید مراقب باشیم كه مبادا آرزوی ما در زمینه درك محضر آن بزرگان صادقانه نباشد، و باید بدانیم كه اگر مطابق خواسته ایشان رفتار كنیم، امید می‌رود كه با یارانشان محشور شویم. زیرا از امیر مؤمنان (علیه ‌‌السلام) روایت است كه در جنگ جمل فرمود: «امروز كسانی با ما همراه شده‌اند كه هنوز در صلب پدران ورحِم‌های مادرانشان هستند». بنابراین، بر هر یك از ما كه آرزویی صادقانه داشته باشد، عمل به تعالیم و تبعیت از ایشان، و پرورش با روش تربیتی و بهره‌مندی از آداب آنان دشوار نیست.


نماز برترین طاعت‌ها است


خدا را خدا را در نماز! كه نماز، آن گونه كه در حدیث شریف آمده، ستون دین ومعراج مؤمنان است و اگر پذیرفته شود سایر اعمال پذیرفته است و اگر مقبول نیفتد دیگر اعمال مردود خواهد شد. سزاوار است كه مؤمن به ادای نماز در اول وقت پایبند باشد؛ چرا كه محبوب ‌ترین بندگان در نزد خدا كسی است كه به فراخوان نماز پاسخی سریع‌تر دهد، و شایسته نیست كه مؤمن در اول وقت نماز، به عبادت دیگری بپردازد. زیرا نماز برترین طاعت‌ها است. از اهل بیت (علیهم‌ السلام) روایت است كه: «شفاعت ما به كسی كه نماز را سبك شمارد، نخواهد رسید» و پیرامون توجه خاص امام حسین (علیه‌‌ السلام) به نماز در روز عاشوا نقل شده است كه آن حضرت به كسی كه زمان فرا رسیدن اول وقت نماز را یاد آور شد، فرمود: «نماز را به یاد آوردی، خداوند تو را از نمازگزاران ذاكر قرار دهد» و پس از این سخن، زیر بارانی از تیر، به نماز ایستاد.


خداوند عمل خالص را می پذیرد


خدا را خدا را در اخلاص! كه ارزش وبركت عمل انسان به میزان اخلاص او برای خداوند متعال است؛ زیرا خداوند جز آن عملی را كه خالص برای او و پاك از نیت غیر باشد، نمی‌‌پذیرد. از پیامبر اكرم (صلی الله علیه وآله) روایت است كه هنگام مهاجرت مسلمانان از مكه به مدینه فرمود: «هر كه برای خدا ورسولش هجرت كند، هجرتش به سوی او خواهد بود، و هر كه برای بهره‌مندی از دنیا هجرت نماید، سوی دنیا مهاجرت كرده است. خداوند به میزان اخلاص در عمل، پاداش آن را چندان فزونی دهد كه تا هفتصد برابر شود و خدا برای هر كس كه بخواهد، ﭘاداش مضاعف منظور فرماید».


پس بر زائران است كه در مسیر خویش، ذكر خدای متعال را بسیار بگویند و در هر گام و هر عمل خود اخلاص را در نظر داشته باشند و بدانند كه خداوند متعال نعمتی همتای اخلاصِ در عقیده و گفتار و رفتار را به كسی عنایت نفرموده است وعمل تهی از اخلاص با پایان زندگی دنیوی تمام می ‌شود، در حالی كه عمل مخلصانه، هم در این دنیا و هم پس از آن، جاودان و مبارك خواهد ماند.


بانوان كربلا در سخت ترین شرایط حجاب را رها نكردند


خدا را خدا را در رعایت پوشش وحجاب! كه از مهم ‌ترین چیزهایی است كه اهل ‌بیت (علیهم ‌السلام) حتی در سخت‌ ترین شرایط كربلا به آن توجه داشته و خود والاترین الگوی آن بوده‌اند. ایشان به اندازه آزاری كه از هتك حرمت خود دیدند، از هیچ رفتار دشمن آزرده نشدند. لذا بر همه زائران و به ‌ویژه بر بانوان زائر فرض است كه شرایط عفاف را در رفتار و نوع پوشش وظاهر خود حفظ نموده و از هر چه این امر را خدشه‌ دار می‌كند (مانند پوشیدن لباس‌های تنگ واختلاط‌‌های زشت و استفاده از زیور آلات ناروا) بپرهیزند، بلكه سزاوار است كه به منظور منزّه نگه داشتن این مراسم مقدّس از شائبه‌های ناپسند، تا حد امكان، بالاترین مراتب عفاف را رعایت نمایند.


از درگاه خداوند متعال مسألت داریم كه در دنیا و آخرت، مقام پیامبر مصطفی (صلی الله علیه وآله) و اهل ‌بیت مطهرش (علیهم‌‌ السلام) را به بركت فداكاری‌هایی كه در راه او به عمل آوردند و برای هدایت خلقش كوشیدند، فزونی بخشد و همان گونه كه بر برگزیدگان پیشین، به‌خصوص بر ابراهیم و خاندان ابراهیم درود فرستاده است، درود خود بر ایشان را بیفزاید.


از خداوند متعال هم‌‌چنین مسألت داریم كه به زیارت زائران حضرت اباعبد الله الحسین (علیه‌‌ السلام) بركت دهد و آن را به بهترین نحوی كه عمل بندگان صالح خویش را می‌ پذیرد، قبول فرماید، تا در مسیر و سیره خود در این زیارت و در باقی ایام زندگانی الگویی برای دیگران شوند و آنان را به سبب ولایت اهل‌ بیت پیامبر (علیهم ‌السلام) و پیروی از سیره و تبلیغ رسالت ایشان پاداش خیر عطا كند.


باشد كه در روز قیامت كه هر یك از مردم با امام خویش خوانده می‌شود، ایشان با اهل ‌‌بیت (علیهم ‌السلام) خوانده شوند، و كسانی كه در این راه به شهادت می‌رسند، به دلیل جانبازی‌هایی كه به عمل آورده و ستم و آزاری كه به خاطر محبت ایشان به جان خریده‌اند، با حسین (علیه ‌‌السلام) و یارانش محشور شوند؛ انه سمیع مجیب.




منبع: پایگاه اطلاع رسانی حج

برای این مقاله 2 نظر ثبت شده است

نظر دهید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

نام
ایمیل
وب سایت

آرشیو اخبار